Rubus psilops A. Beek & K. Meijer nov. spec. (Rosaceae L.): a new bramble in the Netherlands and Germany

A new species is described here: Rubus psilops A. Beek & K. Meijer. It is characterized by very short hairs, which give the impression that the plant is more glabrous than it is. The leaves are very coarsely serrated, usually with a narrow rhomboid or obovate terminal leaflet. The inflorescence is narrow pyramidal or cylindrical, with leaves at the base only. Flowers small, late. In 1952 vond Beijerinck een braam bij Fluitenberg bij Hoogeveen die op Rubus lindleianus Lees leek, maar op essentiële punten afweek. Hij vermeldt deze niet in zijn monografie over de Nederlandse bramen (Beijerinck 1956). Later werd hetzelfde taxon op meerdere plaatsen in Drenthe en Noord-Overijssel gevonden en daarnaast trof Weber een exemplaar aan bij Dinklage in Duitsland. Gezien de verspreiding van dit taxon is de tijd rijp om het nu te beschrijven. Vanwege de zeer korte beharing, waardoor de plant veel kaler lijkt dan deze is, geven we de naam Rubus psilops. Naast de opmerkelijke beharing wordt deze soort gekarakteriseerd door zeer grof getande bladeren, met meestal een smal ruitvormig tot omgekeerd eirond topblad, een smal piramidale of cilindrische bloeiwijze met kleine bloemen die alleen aan de voet doorbladerd is en talrijke vrijwel zittende en verspreide langere klieren heeft. Bloeit laat. In de regio waar de soort voortkomt, kan Rubus psilops alleen verward worden met R. lindleianus ,die echter een brede doorbladerde bloeiwijze met grotere bloemen heeft met afstaande zijtakken en bloemsteeltjes, en een veel zwaardere bestekeling. Bovendien mist de laatstgenoemde de talrijke vrijwel zittende en verspreide gesteelde klieren die R. psilops heeft. De zeer zeldzame R. scoliacanthus A. Beek – die alleen in de Gelderse Vallei voorkomt – heeft sterkere en kromme stekels, een bredere bloeiwijze, kortere meeldraden en aan de top behaarde vruchtbeginsels.